Τα παρκινσονικά σύνδρομα και η νόσος του Πάρκινσον ανήκουν στις πιο συχνές παθήσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος.

   Η ασθένεια εμφανίζεται κυρίως σε μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς, πολύ συχνά όμως τα πρώτα συμπτώματα παρατηρούνται σε ασθενείς 50 έως 60 ετών.

   Στη Νόσο Πάρκινσον πρώιμης έναρξης, τα πρώτα κλινικά συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν σε ασθενείς ακόμη και κάτω των 40 ετών. Αυτοί οι νέοι ασθενείς συνήθως φέρουν γονιδιακή μετάλλαξη, που ευθύνεται για την πάθηση.

   Τα ακριβή αίτια της Νόσου του Πάρκινσον δεν είναι γνωστά, όμως φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο η εκφύλιση νευρώνων σε σημεία του εγκεφάλου που ονομάζονται βασικά γάγγλια και επιδρούν στο ντοπαμινεργικό σύστημα.

 

Ποια είναι τα συμπτώματα του Πάρκινσον;

   Τα συμπτώματα που προκαλεί το Πάρκινσον είναι η κλασσική τριάδα

• Βραδυκινησία , όπου παρατηρείται μια αργή έναρξη της κίνησης και μια γενικευμένη καθυστέρηση σε αυτόματες υποσυνείδητες κινήσεις όπως το λίκνισμα των χεριών κατά τη βάδιση

• Δυσκαμψία , όπου παρατηρούνται ένας αυξημένος μυϊκός τόνος στα άνω και κάτω άκρα

​

   Πέραν των κινητικών συμπτωμάτων εμφανίζονται πολλές φορές ψυχοπαθολογικά συμπτώματα όπως διαταραχές μνήμης, κατάθλιψη, παραληρητικές ιδέες κ.α. καθώς και συμπτώματα δυσλειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος όπως ορθοστατική υπόταση, κυστικές διαταραχές κ.α.

 

Ποίες είναι οι μορφές του Πάρκινσον;

   Τo 75% των ασθενών με Πάρκινσον πάσχουν από ιδιοπαθή νόσο του Parkinson που χωρίζεται με βάση τα συμπτώματά της σε 3 κατηγορίες.

• Με κύριο σύμπτωμα τον τρόμο (τρέμουλο)

• Με κύριο σύμπτωμα την δυσκαμψία

• Με μεικτά συμπτώματα τρόμου και δυσκαμψίας

   Μια ιδιαίτερη κατηγορία των παρκινσονικών συνδρόμων αποτελούν τα άτυπα παρκινσονικά σύνδρομα, στα οποία εμφανίζεται παρκινσονισμός σε συνδυασμό με άλλα νευρολογικά συμπτώματα, όπως συχνές πτώσεις, έντονες διακυμάνσεις της αρτηριακής πίεσης, δυστονίες, διαταραχές της κινητικότητας των οφθαλμών κ.α. Τα άτυπα παρκινσονικά σύνδρομα συνήθως έχουν βαρύτερη κλινική πορεία και πιο φτωχή ανταπόκριση στην φαρμακευτικά θεραπεία.

   Τέλος μια σημαντική μορφή του πάρκινσον είναι το δευτερογενές Πάρκινσον, που οφείλεται σε υποκείμενα παθολογικά αίτια. Συχνές παθήσεις, που προκαλούν παρκινσονισμό, είναι

• Υδροκέφαλος φυσιολογικής πίεσης

• Εκτεταμένη εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια

• Χρόνια λήψη νευροληπτικών φαρμάκων

• Όγκος εγκεφάλου

• Μεταβολικά νοσήματα ( ασθένεια Wilson, υπό-υπέρθυρεοειδισμός)

 

Πως γίνεται η διαγνωστική διερεύνηση της Νόσου του Πάρκινσον;

  Όπως αναφέρθηκε η νόσος του Πάρκινσον είναι μια χρόνια εκφυλιστική ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος, που μπορεί στην αρχική μορφή να έχει πολύ ήπια συμπτώματα. Συνεπώς η διάγνωση της απαιτεί πολλές φορές την στενή ιατρική παρακολούθηση του ασθενούς για κάποιο χρονικό διάστημα.

   Όταν ένας ασθενής εμφανίσει κάποιο από  τα συμπτώματα, που είναι τυπικά για την νόσο του Πάρκινσον, χρειάζεται να υποβληθεί σε μια σειρά κυρίως μη επεμβατικών και ανώδυνων εξετάσεων. Οι απαραίτητες παρακλινικές εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν

• απεικονιστικές εξετάσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΜRi, CCT, σπινθηρογράφημα βασικών γαγγλίων)

• ηλεκτροφυσιολογικές εξετάσεις (ΗΕΓ με χαρτογράφηση,Triplex των αρτηριών που αιματώνουν το εγκεφαλικό παρέγχυμα, Νευρο/Μυογράφημα)

• οσφυονωτιαία παρακέντηση και εξέταση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού

• Test μνήμης

• εξέταση οπισθίου λαβυρίνθου

• εξετάσεις αίματος

 

Ποια είναι η θεραπεία στη νόσο Πάρκινσον;

   Η θεραπείας στην νόσο του Πάρκινσον είναι κυρίως φαρμακευτική και με φυσικοθεραπεία. Εδώ παίζει σημαντικό ρόλο ο χρόνος έναρξης της θεραπείας με φάρμακα, που θα εξασφαλίσουν μια καλή ποιότητα ζωής στον ασθενή χωρίς παρενέργειες, κρατώντας παράλληλα φαρμακευτικές επιλογές σε «εφεδρεία» για το μέλλον. Η νόσος του Πάρκινσον συνοδεύει τους ασθενείς για πολλά χρόνια, έτσι είναι σημαντική μια ολιστική αντιμετώπιση των διαφόρων συμπτωμάτων της πάθησης.