Τι είναι το όζον

​

   Το όζον (ενεργό οξυγόνο) είναι μια αλλοτροπική μορφή οξυγόνου, γνωστή  για τον ιδιαίτερο ρόλο που παίζει στην βιολογική ισορροπία της γης. Βρίσκεται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της επικίνδυνης για τον άνθρωπο υπεριώδους ακτινοβολίας που προέρχεται από τον ήλιο, εμποδίζοντας αυτήν  να φτάσει στη γη.

 

Το θεραπευτικό όζον

​

   Το όζον χρησιμοποιείται ευρέως και για θεραπευτικούς σκοπούς. Στην ιατρική, χρησιμοποιείται με τη μορφή μείγματος όζοντος και οξυγόνου (Ο3/Ο2) και ονομάζεται ιατρικό όζον. Βασισμένο στην αναλγητική, αντιφλεγμονώδη, απολυμαντική και μικροβιοκτόνο δράση του, εγγυάται ασφαλές θεραπευτικό αποτέλεσμα  χωρίς τοξικότητα ή αλλεργικές αντιδράσεις.

   Σε σωστές δόσεις ( 1-80mg/ml O3/O2), το όζον δεν έχει παρενέργειες, διότι αναπτύσσονται μηχανισμοί αντιοξειδωτικής προστασίας. Επιπλέον, μετά τη χορήγηση του, ενεργοποιούνται κάποια ένζυμα προορισμένα για την  αδρανοποίηση των ελεύθερων ριζών. Αυτό έχει ως άμεση συνέπεια την βελτίωση των μηχανισμών αποκατάστασης των κυττάρων, που εξουδετερώνουν τη δημιουργία των πιθανών αντιδραστικών μορίων. Βασική   λοιπόν, προϋπόθεση της οζονοθεραπείας, είναι ότι η χορηγούμενη δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει την ικανότητα που έχουν τα αντιοξειδωτικά ένζυμα, να εμποδίζουν την συσσώρευση του ανιόντος οξυγόνου  και του υπεροξειδίου του υδρογόνου.

Η οζονοθεραπεία είναι απόλυτα ασφαλής ακόμα και αν γίνει υπέρβαση της δοσολογίας. Η μόνη παρενέργεια που ίσως νιώσει ο ασθενής είναι μια  απλή ζαλάδα, όπως όταν ανεβαίνουμε σε υψόμετρο.

 

Τρόποι  εφαρμογής  της  οζονοθεραπείας

        

   Η οζονοθεραπεία εφαρμόζεται στο ιατρείο, με  διαφορετική μορφή στις διάφορες  παθήσεις, όπως με:

• Ενέσιμη μορφή

• Μικρή και μεγάλη αυτομετάγγιση

• Τοπική εφαρμογή με ασκούς ή κώδωνες

 

Εφαρμογές του όζοντος στην ιατρική

​

Το όζον εφαρμόζεται στις παρακάτω παθήσεις

​

• Κεφαλαλγίες

• Νευραλγίες

• Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

• Αυχενικό σύνδρομο

• Δισκοπάθεια (Κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου )

• Ρευματοειδής αρθρίτιδα.

• Τενοντίτιδα

• Επικονδυλίτιδα